Πολλές φορές, τείνουμε να συγκρίνουμε τις δικές μας ζωές με αυτές των άλλων, έχοντας στο μυαλό μας πως κάτι τέτοιο μας προκαλεί να ενεργοποιηθούμε και να δράσουμε. Ίσως να συμβαίνει αυτό. Στη πραγματικότητα όμως, ποια είναι τα αποτελέσματα της σύγκρισής μας με τους άλλους;
1)Το πιο άμεσο αντίκτυπο της σύγκρισής είναι αρχικά να νιώθουμε ανεπαρκείς. Το συναίσθημα της ματαίωσης μας κυριεύει όταν αντιληφθούμε πώς ο άλλος «..έχει καλύτερη δουλειά από εμένα» ή «τα κατάφερε καλύτερα στη ζωή του» ή «εκείνη παντρεύτηκε, εγώ ακόμη δεν έχω σύντροφο» ή «έχει παιδί ενώ εγώ όχι» κ.α.
2) Το επόμενο βήμα είναι η μελαγχολία. Όταν λοιπόν, συμπεραίνουμε πώς εμείς είμαστε ανεπαρκείς σε σχέση με τους άλλους, ματαιωνόμαστε, και στη συνέχεια έρχεται η μελαγχολία κι η απαισιοδοξία να εισβάλλουν μέσα μας. Τα αρνητικά φορτισμένα συναισθήματα όπως θυμός, ντροπή, ενοχές αρχίζουν να μας κατακλύζουν με αποτέλεσμα να φτάνουμε αργά ή γρήγορα στην μελαγχολία και τα καταθλιπτικά συμπτώματα.
3) Στη συνέχεια, κυριαρχεί το στρες. Αγχωνόμαστε να προλάβουμε, να καταφέρουμε να κάνουμε πράγματα για να φτάσουμε τους άλλους, αγνοώντας τον κίνδυνο να κάνουμε μέσα στη σύγχυση μας λάθος επιλογές, οι οποίες θα αποδειχτούν περισσότερο επώδυνες για εμάς στο μέλλον καθώς το μόνο που καταφέρνουμε είναι να διαιωνίζουμε την ανασφάλειά μας.
Ακολουθώντας τελικά αυτά τα βήματα, ίσως κάποιοι να ενεργοποιούνται και να κάνουν προχωρήματα στη ζωή τους. Αναρωτιέμαι, όμως ποιό είναι το νόημα κι η ουσία αυτών των προχωρημάτων όταν προέρχονται και αναδύονται μέσα από τα αρνητικά συναισθήματα που προαναφέρθηκαν ; Πόσο μπροστά στ αλήθεια προχωράμε όταν γνώμονάς μας είναι το καθρέφτισμα στις ζωές των άλλων; Πόσο ικανοποιημένοι τελικά είμαστε με τη ζωή μας;
Τα υγιή προχωρήματα αναδύονται μέσα από τις βαθιές μας επιθυμίες, τα θέλω μας τα οποία δεν μπορούν να συμπίπτουν για όλους μας, ούτε να εκφράζονται στην ίδια χρονική στιγμή για όλους. Όταν αναγνωρίσουμε πως ο κάθε άνθρωπος ακολουθεί τον δικό του δρόμο, οι ανάγκες του είναι διαφορετικές από τις δικές μας σε κάθε χρονική περίοδο κι όταν αποταυτιστούμε από τις ζωές των άλλων, τότε μόνο θα μπορέσουμε να απενεχοποιηθούμε και να ακούσουμε με σεβασμό τον εαυτό μας και τις ανάγκες του.
Αυτό που θα πρέπει να έχετε υπόψην σας είναι πώς αυτό που νιώθετε ότι σας λείπει, αλλά κάποιος άλλος το έχει, δεν φέρνει και απαραίτητα την ευτυχία. Η ευτυχία, άλλωστε δεν καθορίζεται μόνο από πράγμα στη ζωή. Εστιάστε σε πράγματα τα οποία έχετε ήδη καταφέρει και νιώστε θετική ενέργεια μέσα από αυτά. Ενισχύστε την αυτοεκτίμησή σας, αναγνωρίστε τις επιτυχίες σας γιατί είναι μοναδικές, είναι δικά σας επιτεύγματα και προχωρήστε μπροστά με γνώμονα τις ανάγκες και τις βαθιές σας επιθυμίες.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα που βιώνω καθημερινώς στις συμβουλευτικές συνεδρίες που κάνω με μητέρες. Πολλές από αυτές, νιώθουν ματαιωμένες γιατί δεν μπόρεσαν να ζήσουν τη ζωή που ήθελαν καθώς προχώρησαν σε βήματα ελεγχόμενα από άγχος και σύγχυση. Το αποτέλεσμα είναι να κάνουν γάμο και παιδιά που επιθυμούσαν μεν, όλα αυτά δε με έναν σύντροφο που δεν θα επέλεγαν αν γύριζαν τον χρόνο πίσω. Το αποτέλεσμα, λοιπόν στο εδώ και τώρα είναι να έχουν πραγματοποιήσει τα θέλω τους αλλά με λάθος τρόπο, μέσα από μία οδό που τελικά δεν παρέχει την ευτυχισμένη ζωή που είχαν πιο πριν ονειρευτεί. Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης διαιωνίζουν την ανασφάλεια που ένιωθαν πριν προχωρήσουν σε αυτά τα σημαντικά βήματα, με τη σημαντική διαφορά πως σε αυτή την περίπτωση τα αρνητικά συναισθήματα μεταλαμπαδεύονται και στα παιδιά τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου