ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ: Καριέρα ή Οικογένεια;

Στη σύγχρονη εποχή, η γυναίκα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους, απαιτητικούς και πολύπλοκους. Πόσο εύκολο είναι τελικώς να μείνει ψύχραιμη, να ισορροπήσει τα πράγματα και τις καταστάσεις και πάνω απ όλα να κρατήσει τη γοητεία της όπως πρεσβεύει η φύση της; Ας δούμε λοιπόν το πιο βασικό δίλημμα με το οποίο έρχονται αντιμέτωπες οι γυναίκες της σύγχρονης εποχής στην προσπάθειά τους να κερδίσουν τις «μάχες», εξωτερικές αλλά και εσωτερικές.

«Εργαζόμενη γυναίκα ή μητέρα;»

Στις μέρες μας, η γυναίκα θέτει διλήμματα στον εαυτό της όπως «οικογένεια ή καριέρα». Έτσι, μπορεί να κυνηγάει την επαγγελματική της καταξίωση και να αφοσιώνεται σε αυτήν, πολλές φορές βάζοντας στην άκρη άλλες δικές της ζωτικές ανάγκες όπως τη δημιουργία μίας υγιούς συναισθηματικής σχέσης ή και τη δημιουργία οικογένειας. Η ανάγκη της να είναι οικονομικά ανεξάρτητη λόγω της ανασφάλειάς της ή της ανάγκης να απεξαρτηθεί από τον άνδρα, την ωθεί μερικές φορές στην εργασιομανία και την απαξίωση των ερωτικών σχέσεων. Έτσι, μία μερίδα γυναικών που επιλέγουν την καριέρα οδηγούνται στην σύναψη εφήμερων ερωτικών σχέσεων μέσα στις οποίες μάλιστα αναλαμβάνουν περισσότερο τον «ανδρικό ρόλο» όντας ο κυνηγός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποξενώνονται περισσότερο από τη γυναικεία τους φύση, γεγονός που μπορεί να μπλοκάρει την αυτοεικόνα τους. Από την άλλη, όταν μπορεί να προχωρήσουν στο γάμο, πολλές φορές γίνονται απαιτητικές κι εύκολα λόγω της οικονομικής τους ανεξαρτησίας μπορεί πλέον να προβούν στο διαζύγιο για να αναζητήσουν έναν πιο καλό, πιο έμπιστο, πιο.. τέλειο άνδρα. Πολύ συχνά φτάνουν να αμφισβητούν τον σύντροφό, να γίνονται επιθετικές απαιτώντας συνεχώς πράγματα προκειμένου να νιώσουν το ενδιαφέρον του. Αυτές οι γυναίκες καταλήγουν ανικανοποίητες και ματαιωμένες.

Τι συμβαίνει με εκείνες τις γυναίκες που στο παραπάνω δίλημμα επιλέγουν τη δημιουργία οικογένειας λόγω άγχους ή λόγω απουσίας κάποιας άλλης επιλογής; Αυτές οι γυναίκες αφοσιώνονται στο γάμο και τα παιδιά τους, αφήνοντας πίσω τους ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του εαυτού τους, που είναι η προσωπική τους ανάπτυξη. Κάποιες, υποπίπτουν σε ένα ακόμη σφάλμα λόγω του άγχους από το χρόνο που περνά, κι έτσι αγκιστρώνονται από μία σχέση παρόλο που νιώθουν ότι δεν είναι αυτό που επιθυμούν, τη βλέπουν ως τη μοναδική επιλογή και προχωρούν στο σημαντικό βήμα της δημιουργίας οικογένειας. Έτσι, μπορεί να νιώθουν περισσότερο εξαρτημένες από τον σύζυγο, λιγότερο αυτόνομες, εγκλωβισμένες σε μία όχι τόσο ευτυχισμένη σχέση αλλά και σε ήθη και στερεότυπα (κυρίως οι γυναίκες στην επαρχία). Αυτές οι γυναίκες μεγαλώνουν τα παιδιά τους, βιώνοντας από τη μία την ικανοποίηση που πηγάζει από τη μητρότητα, αλλά βιώνοντας και ένα έντονο απωθημένο για το τι παραπάνω θα μπορούσαν να είχαν πετύχει, τι όνειρα θα είχαν εκπληρώσει για τον εαυτό τους και τι προσδοκίες θα είχαν πραγματοποιήσει αν έκαναν μία διαφορετική επιλογή, ένα απωθημένο που φουντώνει καθώς τα χρόνια περνούν. Ταυτόχρονα, η σύγχρονη εποχή επιτάσσει κι οι δύο σύζυγοι να εργάζονται σε μία οικογένεια. Συνεπώς, πολλές ενδοοικογενειακές συγκρούσεις με αφορμή τον οικογενειακό οικονομικό προϋπολογισμό, λαμβάνουν χώρα με αποτέλεσμα η γυναίκα πολλές φορές να μετανιώνει που δεν φρόντισε να βρει μία καλή δουλειά που να αντιστοιχεί στις δυνατότητες της προτού προβεί στη δημιουργία οικογένειας. Κι αυτές λοιπόν, οι γυναίκες καταλήγουν ανικανοποίητες και ματαιωμένες.

Ας πάρουμε τα πράγματα σχεδόν από την αρχή. Το 1960 άρχισε η επανάσταση των νέων, από τις ΗΠΑ κι έπειτα στην Ευρώπη. Με το φεμινιστικό κίνημα, η γυναίκα κατέκτησε πολλά δικαιώματα που είχε στερηθεί, οι σχέσεις των νέων φιλελευθεροποιήθηκαν, συνεπώς ο αριθμός των διαζυγίων αυξήθηκε και συνεχίζει να αυξάνεται. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της καταπίεσης που υπέστη η γυναίκα πολύ πριν το φεμινιστικό κίνημα. Μία καταπίεση που έφερε τελικά μία έκρηξη συναισθημάτων και συμπεριφορών και τελικά οδήγησε τη γυναίκα σήμερα σε περισσότερο ανδροπρεπείς συμπεριφορές. Αυτό φυσικά δεν την κάνει περισσότερο ευτυχισμένη, απ’ ότι ήταν παλαιότερα.

Καταλήγουμε λοιπόν πώς το δίλημμα που η γυναίκα θέτει ψυχοπιεστικά στον εαυτό της «Οικογένεια ή καριέρα» είναι ψευδές κι ουτοπικό, τουλάχιστον στη σύγχρονη εποχή. Αυτό το δίλημμα αποτελεί ένα πολύ μεγάλο ίσως και το μεγαλύτερο γυναικείο σφάλμα. Η γυναίκα καλείται να βρει το μέτρο, την ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Το ένα δεν αποκλείει ποτέ το άλλο. Η εργασιομανία από τη μια, και το νευρολογικό άγχος για απόκτηση οικογένειας από την άλλη λειτουργούν καταστροφικά για την ψυχοσύνθεση της γυναίκας και αποτελούν τα δύο άκρα ενός συνεχούς που οδηγεί στην ψυχολογική αστάθεια. Η γυναίκα που θέλει να έχει ψυχική υγεία είναι εκείνη που θα φροντίσει να ικανοποιήσει όσο μπορεί όλα τα κομμάτια του εαυτού της, ώστε να μπορέσει να μεταλαμπαδεύσει αυτή την ψυχική ισορροπία στα παιδιά της. Δεν χρειάζεται να αποξενωθεί από κάποια ζωτική της ανάγκη είτε αυτή είναι η επαγγελματική της εξέλιξη είτε η δημιουργία οικογένειας. Γιατί και τα δύο είναι σημαντικά, και τα δύο οδηγούν στην ολοκλήρωση και την πληρότητα. Είναι απαραίτητο να συμφιλιωθεί με τους φόβους και τις ενοχές της αν θα τα καταφέρει και να τολμήσει τα βήματα που θεωρεί σημαντικά για την προσωπική της ανάπτυξη.

Αν η σημερινή γυναίκα αντιληφθεί πως η ψυχική πληρότητα έρχεται όταν κανείς εστιάζει σε όλες τις ανάγκες και τις επιθυμίες του, χωρίς να «φιμώνει» κάποια από αυτές, τότε μόνο θα μπορέσει να προχωρήσει με αυτοπεποίθηση στη ζωή της και να βιώσει την «επιτυχία».