Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ:Η Δυναμη στην Αδυναμια

Γεωργία Τσούμπα & Κατερίνα Τζωρτζακάκη Μητρότητα, η δύναμη στην αδυναμία Πρόλογος: Κώστας Γκοτζαμάνης
Σελ.: 192 • Σχήμα: 15 x 23, ISBN: 978-960-499-217-1
• Τιμή: 13,00€ • 1η έκδ.: Μάρτιος 2017 Μητρότητα, η Δύναμη στην Αδυναμία

Η Κατερίνα και η Γεωργία γνωρίστηκαν σε ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο. Η Κατερίνα και η Γεωργία γνωρίστηκαν σε ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο. Η πρώτη ήταν ψυχολόγος και η δεύτερη μητέρα δύο παιδιών με αυτισμό. Στην πορεία, η Κατερίνα έγινε μητέρα και η Γεωργία ψυχολόγος. Το βιβλίο αυτό είναι ένας διάλογος ανάμεσά τους, χρόνια μετά την πρώτη τους γνωριμία, όπου επιλέγουν να μιλήσουν όχι ως ψυχολόγοι αλλά ως άτομα, ως μητέρες, ως πολίτες.
Ανακαλούν προσωπικές τους στιγμές, μιλούν για τις προκλήσεις της μητρότητας, τις χαρές και τις λύπες της, τον ρόλο του πατέρα, τις δυσκολίες τού να μεγαλώνεις ένα παιδί με τυπική ανάπτυξη, τις δυσκολίες τού να μεγαλώνεις ένα παιδί
διαφορετικό. Μοιράζονται προσωπικές αλήθειες με ειλικρίνεια και σεβασμό, χωρίς τη διάθεση να κρίνουν ή να επιβάλουν. Οι συνομιλίες τους γίνονται ένα ταξίδι λυτρωτικό, η αρχή μιας γόνιμης φιλίας και ενός γόνιμου διαλόγου.
Ένας διάλογος που έρχεται να λάμψει μέσα στη θολότητα που συσκοτίζει το βλέμμα της νέας μητέρας που ζει στη σύγχρονη «παιδοκεντρική» κοινωνία μας, όπου μια ολόκληρη βιομηχανία ανθεί με πρόσχημα την «ευτυχία» των παιδιών της. Μια κοινωνία που παραβλέπει ότι για να έχει μια μητέρα ένα χαρούμενο παιδί, οφείλει να εξελίσσει τον εαυτό της, να τον ποτίζει με την ίδια αγάπη, την ίδια φροντίδα και την ίδια δύναμη που έχει μέσα της για το παιδί της.
Γιατί όταν γεννιέται ένα παιδί, γεννιέται και μια μητέρα.
Η Γεωργία Τσούμπα γεννήθηκε στη Σαλμώνη Ηλείας. Σπούδασε στα ΤΕΙ Αθήνας Μηχανολόγος Μηχανικός Τ.Ε. και εργάστηκε για 18 χρόνια στον ΟΤΕ. Παράλληλα σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και εκπαιδεύτηκε στη συμβουλευτική. Είναι τακτικό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων. Συμμετέχει στο γονεϊκό αναπηρικό κίνημα και είναι μέλος του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑΜΕΑ Αττικής και Νήσων και της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
Έχει οργανώσει εθελοντικά ομάδες, εργαστήρια και σεμινάρια για γονείς – κάποια εκ των οποίων για γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες. Έχει δώσει διαλέξεις στο Δημοτικό Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Δήμου Περιστερίου. Είναι μητέρα ενήλικων δίδυμων αγοριών με αυτισμό.
Η Κατερίνα Τζωρτζακάκη κατάγεται από το Τυμπάκι Ηρακλείου και τους Φούρνους Ερμιονίδας. Γεννήθηκε το 1982 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Εκπαιδεύτηκε στη συμβουλευτική και στην ψυχοθεραπεία. Έχει εργαστεί εθελοντικά σε διάφορους φορείς.
Επαγγελματικά ασχολείται με τον υποτιτλισμό.
Τα πεζογραφήματά της Ο χορός στη σκακιέρα, Παράλληλα σύμπαντα και Χαμένες παραστάσεις έχουν εκδοθεί από τις Εκδόσεις Βασιλείου. Στη σελίδα της katerina-tzortzakaki.gr δημοσιεύει διηγήματα και ποιήματά της. Έχει οργανώσει και συντονίσει δημιουργικά εργαστήρια για παιδιά.

Η πρώτη ήταν ψυχολόγος και η δεύτερη μητέρα δύο παιδιών με αυτισμό. Στην πορεία, η Κατερίνα έγινε μητέρα και η Γεωργία ψυχολόγος. Το βιβλίο αυτό είναι ένας διάλογος ανάμεσά τους, χρόνια μετά την πρώτη τους γνωριμία, όπου επιλέγουν να μιλήσουν όχι ως ψυχολόγοι αλλά ως άτομα, ως μητέρες, ως πολίτες.

Ανακαλούν προσωπικές τους στιγμές, μιλούν για τις προκλήσεις της μητρότητας, τις χαρές και τις λύπες της, τον ρόλο του πατέρα, τις δυσκολίες τού να μεγαλώνεις ένα παιδί με τυπική ανάπτυξη, τις δυσκολίες τού να μεγαλώνεις ένα παιδί
διαφορετικό. Μοιράζονται προσωπικές αλήθειες με ειλικρίνεια και σεβασμό, χωρίς τη διάθεση να κρίνουν ή να επιβάλουν. Οι συνομιλίες τους γίνονται ένα ταξίδι λυτρωτικό, η αρχή μιας γόνιμης φιλίας και ενός γόνιμου διαλόγου.
Ένας διάλογος που έρχεται να λάμψει μέσα στη θολότητα που συσκοτίζει το βλέμμα της νέας μητέρας που ζει στη σύγχρονη «παιδοκεντρική» κοινωνία μας, όπου μια ολόκληρη βιομηχανία ανθεί με πρόσχημα την «ευτυχία» των παιδιών της. Μια κοινωνία που παραβλέπει ότι για να έχει μια μητέρα ένα χαρούμενο παιδί, οφείλει να εξελίσσει τον εαυτό της, να τον ποτίζει με την ίδια αγάπη, την ίδια φροντίδα και την ίδια δύναμη που έχει μέσα της για το παιδί της.
Γιατί όταν γεννιέται ένα παιδί, γεννιέται και μια μητέρα.
Η Γεωργία Τσούμπα γεννήθηκε στη Σαλμώνη Ηλείας. Σπούδασε στα ΤΕΙ Αθήνας Μηχανολόγος Μηχανικός Τ.Ε. και εργάστηκε για 18 χρόνια στον ΟΤΕ. Παράλληλα σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και εκπαιδεύτηκε στη συμβουλευτική. Είναι τακτικό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων. Συμμετέχει στο γονεϊκό αναπηρικό κίνημα και είναι μέλος του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑΜΕΑ Αττικής και Νήσων και της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
Έχει οργανώσει εθελοντικά ομάδες, εργαστήρια και σεμινάρια για γονείς – κάποια εκ των οποίων για γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες. Έχει δώσει διαλέξεις στο Δημοτικό Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Δήμου Περιστερίου. Είναι μητέρα ενήλικων δίδυμων αγοριών με αυτισμό.
Η Κατερίνα Τζωρτζακάκη κατάγεται από το Τυμπάκι Ηρακλείου και τους Φούρνους Ερμιονίδας. Γεννήθηκε το 1982 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Εκπαιδεύτηκε στη συμβουλευτική και στην ψυχοθεραπεία. Έχει εργαστεί εθελοντικά σε διάφορους φορείς.
Επαγγελματικά ασχολείται με τον υποτιτλισμό.
Τα πεζογραφήματά της Ο χορός στη σκακιέρα, Παράλληλα σύμπαντα και Χαμένες παραστάσεις έχουν εκδοθεί από τις Εκδόσεις Βασιλείου. Στη σελίδα της katerina-tzortzakaki.gr δημοσιεύει διηγήματα και ποιήματά της. Έχει οργανώσει και συντονίσει δημιουργικά εργαστήρια για παιδιά.
Επιπλέον στοιχεία για το βιβλίο θα βρείτε στο www.toposbooks.gr
καθώς και στη σελίδα του βιβλίου στο facebook





ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

(…) Μπορούμε όλοι μας, γυναίκες και άντρες, να αξιοποιήσουμε την παραδοσιακή ευκολία των γυναικών στην επικοινωνία μέσα από την αναγνώριση των συναισθημάτων μας και την κατάθεση των βιωμάτων μας, χωρίς αντιπαραθέσεις και μομφές προς τον σύντροφό μας, με σεβασμό στη διαφορετική αντίληψη, με τη διάθεση να μετακινηθούμε και οι δύο από τις αρχικές μας θέσεις για να προχωρήσουμε μπροστά. Οι συγγραφείς του παρόντος βιβλίου μας προσφέρουν ακριβώς αυτό: ένα πολύτιμο παράδειγμα επικοινωνίας που επιχειρεί να δίνει απαντήσεις στις προκλήσεις του σήμερα, που βοηθάει όλους μας, τους συγγραφείς και τους αναγνώστες, να ανοίγουμε τους ορίζοντες της σκέψης μας, να ανανεώνουμε τις αντιλήψεις μας και, κυρίως, να εκπαιδευόμαστε σε μια νέα ποιότητα συνεργασίας και διαλόγου. (σ. 11) (Από τον πρόλογο του Κ. Γκοτζαμάνη)



Κατερίνα

(…) Tα παιδιά μας δεν
 είναι ιδιοκτησία μας. Δεν είναι αντικείμενά μας, ούτε δημιουργήματά μας. Τα παιδιά παίρνουν πολλά από εμάς, αλλά κάθε άνθρωπος δεν είναι ποτέ απλώς το σύνολο του πατέρα και της μητέρας του. Είναι πάντοτε κάτι περισσότερο. Και αυτό πρέπει να το σεβόμαστε και να το ενισχύουμε. Γιατί, αλλιώς, εμείς θα επιθυμούμε άβουλες μικρογραφίες μας κι εκείνα θα ζήσουν ζωές δυστυχισμένες και γεμάτες απωθημένα. (σ. 41)
(…) Η απαίτησή μας να είναι το παιδί μας ένα παιδί τέλειο, ένα παιδί άριστο μπορεί να είναι το ψαλίδι που θα κόψει τα φτερά του. Κι αυτή η απαίτηση ίσως σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε τα δικά μας φτερά. Ότι χάσαμε την ικανότητα να σκεφτόμαστε δημιουργικά. (σ. 44)

(…) Η σύγχρονη μητέρα νομίζω ότι νιώθει πως είναι συνεχώς υπό εξέταση. Πως πρέπει να παρουσιάζει στην κοινωνία ένα παιδί άψογο, γιατί, αν το παιδί της δεν είναι άψογο, το πιο πιθανό είναι ότι θα κατηγορηθεί εκείνη. Και τι πιο ισοπεδωτικό για μια γυναίκα από την αποτυχία στο πλέον ιερό καθήκον, στο πλέον σημαντικό, στον μητρικό της ρόλο;

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου