ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΙ ΕΝΗΛΙΚΑ

Διάβασε άρθρα ψυχολογίας για όλη την οικογένεια και δοκίμασε τις τεχνικές που προτείνονται από ειδικούς

ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Ενημερώσου για τις αναπτυξιακές διαταραχες,τις διαταραχές Συναισθήματος και Συμπεριφοράς και τον ρόλο του Σχολείου/Ειδικού Επιστήμονα

ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΟΝΕΩΝ

Γνώρισε τη συμβουλευτική γονέων, παρακολούθησε δωρεάν σεμινάρια και διάβασε βιβλία με ψυχοπαιδαγωγικό περιεχόμενο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Επιστήμονες υγείας απαντούν στις απορίες των αναγνωστών και γνωστοί καλλιτέχνες αποκαλύπτονται

ΨΥΧΟΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ..on air

Ηχητικό υλικό από την ψυχολόγο Χρύσα Βαλαμουτοπούλου όπου αναλύονται ενδιαφέροντα θέματα ψυχολογίας με προσκεκλημένους

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Ο Δρ Ευάγγελος Κατσιούλης αποδεικνύει την ευφυϊα του στα Ψυχοπερπατήματα

Ευάγγελος Κατσιούλης, Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής

Ο Δρ. Ευάγγελος Κατσιούλης έχει κατακτήσει δικαιωματικά τον τίτλο ενός από τους πιο έξυπνους ανθρώπους στον κόσμο καθώς σκόραρει ψηλά στους διεθνείς διαγωνισμούς που μετρούν το δείκτη νοημοσύνης. Τον φιλοξενήσαμε στα Ψυχοπερπατήματα και έδωσε "έξυπνες" συμβουλες για καλύτερη ποιότητα ζωής.


Κύριε Κατσιούλη, ποια η σχέση νοημοσύνης-ευτυχίας; Ειναι ομαλή ή κρύβει κινδύνους;

Όπως συμβαίνει με όλες τις σχέσεις, η σχέση νοημοσύνης-ευτυχίας είναι δυναμική και ως εκ τούτου ρευστή.

Η υψηλή νοημοσύνη σχετίζεται με επίταση της αποτελεσματικότητας εξεύρεσης λύσεων σε προβλήματα, συνθήκη ευόδωσης της ευτυχίας. Από την άλλη, η υψηλή νοημοσύνη μπορεί να συντελέσει στην ανύψωση στόχων, στην αύξηση των απαιτήσεων και επιτεύξεων στην ζωή, με απότοκη την χρόνια κατάσταση εναγώνιας αναζήτησης ικανοποίησης, που αντιμάχεται της αίσθησης της ευτυχίας.

Στο άλλο άκρο, η χαμηλότερη του στατιστικά αναμενόμενου νοημοσύνη μπορεί να συσχετίζεται με χαμηλή αυτοπεποίθηση και μειωμένη επιτευξιμότητα στόχων, η οποία επάγει αίσθηση προσωπικής δυσφορίας και μη ικανοποίησης. Μπορεί όμως η χαμηλή νοημοσύνη να συνδυάζεται με μειωμένες απαιτήσεις και στόχους από την ζωή, με επαγόμενη την γειτνίαση της επιθυμητής ευτυχίας.

Η ευτυχία αποτελεί μια κατάσταση προσωπικής ικανοποίησης και ολοκλήρωσης, κατά την οποία η ίδια η ζωή και η σκοπιμότητά της γίνονται αντιληπτές ως βέλτιστες.

Πως θα μπορούσε να αξιοποιήσει κανείς με τον καλύτερο τρόπο τη νοημοσύνη του ώστε να εξασφαλίσει μία καλύτερη ποιότητα ζωής;

Να χρησιμοποιεί το μυαλό του, τις ικανότητες συγκέντρωσης, ανάλυσης, κρίσης κατά τον πιο ενδιαφέρον και ικανοποιητικό τρόπο για τον ίδιο. Κατά αυτήν την έννοια, οι ικανότητες οξύνονται χωρίς αυτό να αποτελεί αυτοσκοπό και ο ενδιαφερόμενος αποφεύγει την ανία και την κόπωση. Η πνευματική άσκηση είναι αντίστοιχη της σωματικής. Μπορούν να γυμναστούν εξίσου τόσο ο τακτικός επισκέπτης γυμναστηρίων και ειδικά διαμορφωμένων χώρων άθλησης, όσο και ένας αθλητής. Η διαφορά τους μπορεί να είναι ότι ο αθλητής μάλλον διασκεδάζει περισσότερο την διαδικασία και είναι πιο κινητοποιημένος γιατί εστιάζει στο άθλημα και όχι στην γυμναστική. Να σημειώσω ότι σε όλα τα βιολογικά όντα, όπως είναι και ο άνθρωπος, οτιδήποτε χρησιμοποιείται αναπτύσσεται, όπως και το αντίθετο. Αυτή είναι μια βασική αρχή, από την οποία δεν εξαιρείται ο ανθρώπινος εγκέφαλος και η λειτουργία του.

Αναφορικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, σχετικά με την αξιοποίηση του όποιου δυναμικού διαθέτει κανείς για την διεκδίκηση ποιότητας ζωής, πρωταρχική σημασία κατέχει ο ορισμός της ποιότητας ζωής για τον καθένα. Για να πετύχουμε ένα στόχο, πρέπει αρχικά να γνωρίζουμε τον στόχο, τί εμείς ορίζουμε ποιότητα ζωής. Για παράδειγμα είναι όντως ποιότητα ζωής για τον καθένα μας όσα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλλουν και υποβάλλουν; Πρέπει να γίνουμε όλοι πλούσιοι, πανέμορφοι, γυμνασμένοι, μοντέλα, ποδοσφαιριστές ή καλλιτέχνες για να θεωρούμε ότι πετύχαμε ποιότητα στην ζωή μας; Αφού έχουμε, λοιπόν, πρώτα ορίσει τον στόχο της ποιότητας, καλούμαστε να χρησιμοποιήσουμε τις ικανότητές μας, μεταξύ των οποίων και η νοημοσύνη, προκειμένου να βρούμε τον τρόπο, αλλά και να καταφέρουμε να έχουμε όσα και ό,τι ζητάμε. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος, αλλά ο δρόμος είναι η ίδια η ζωή.


Η εμπειρία σας ως ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, σας έχει βοηθησει στην προσωπική σας ζωή κι αν ναι, με ποιό τρόπο;


Η επικοινωνία και επαφή με τον κόσμο του κάθε ανθρώπου με τον οποίο συνεργάζομαι κατά την επιτέλεση του λειτουργήματος του ψυχοθεραπευτή, αλλά και του ψυχιάτρου, αποτελεί για μένα πρακτική και γνωστική πρόκληση. Η επίσκεψη στο μυαλό ενός άλλου ανθρώπου είναι ένα ταξίδι σε έναν άλλο, άγνωστο κόσμο με νέους κανόνες, εμπειρίες, μέτρα και σταθμά. Η ανάγκη κατανόησης, αλλά και η επιθυμία συνεργασίας και αποτελεσματικής συνδρομής στα ειδικά θέματα που απασχολούν, αντανακλούν μέσα μου σε αντίστοιχες προσλαμβάνουσες, οι οποίες επικαλούνται είτε την ανάδυση ήδη καταχωρημένων είτε την εξεύρεση νέων αντιμετωπίσεων. Η διαδικασία αυτή είναι πολύτιμη σε προσωπικό επίπεδο, μια και ενίοτε με  εφοδιάζει με στρατηγικές και λύσεις σε θέματα και καταστάσεις με τα οποία πρακτικά μπορεί ακόμα να μην έχω έρθει αντιμέτωπος σε προσωπικό επίπεδο.

Κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων στη ζωή σας, προτεραιότητα έχει η καρδιά ή το μυαλό;

Ίσως γιατί με το μυαλό έχω μάθει αρκετά καλά να λειτουργώ και να αποφασίζω, πλέον η πρόκληση για μένα είναι η συναισθηματικά ικανοποιητική βάση κάθε επιλογής. Είναι πολλές οι φορές που νιώθουμε πως η λογική αντιστρατεύεται τα συναισθήματα, θέση την οποία θεωρώ ένα ακόμα πολύ δημοφιλές γνωστικό λάθος μας. Η συναισθηματική διάσταση κάθε απόφασης, όπως και η αναζήτηση συναισθηματικής ικανοποίησης αποτελεί μία απόλυτα λογικά οριζόμενη ανάγκη, η οποία δεν αντικρούει καμία ετερόπλευρη λογική θέση. Είναι δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας να φροντίζουμε όλες μας τις ανάγκες σε βαθμό που να νιώθουμε πλήρεις και ικανοποιημένοι. Μόνο έτσι μπορούμε να συμπλησιάσουμε ό,τι εμείς ορίζουμε ως αυτοπραγμάτωση και ευτυχία στην ζωή.


Διανύουμε ημέρες κρίσιμες για την χώρα μας, σε πολιτικό κι οικονομικό επίπεδο. Μέσα από ποιό πρίσμα βλέπετε εσείς τα πράγματα ως μέλος της επιστημονικής κοινότητας;

Η κατάσταση που ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα δεν είναι καινούρια. Επαναλαμβάνεται σε σχετικά τακτικά διαστήματα και είναι αποτέλεσμα μόνο της νοοτροπίας που κληροδοτείται και υιοθετείται από τις τελευταίες πολλές γενιές. Ο Έλληνας λειτουργεί μόνο για τον εαυτό του, αδιαφορώντας για οποιαδήποτε υποχρέωσή του απέναντι στους άλλους και πολύ περισσότερο έναντι της κοινωνίας. Είναι ‘μαγκιά’ η κλεψιά, είναι εξυπνάδα η παρανομία και είναι ανικονότητα ή αδυναμία η νομοτυπία πλέον στην χώρα μας. Δεδομένης της νοοτροπίας μας, νομίζω πως η κατάσταση επιδέχεται και περαιτέρω επιδείνωση. Η επανάσταση του καναπέ και του τηλεχειριστηρίου δεν δύναται να αποφέρει καρπούς. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και ο Έλληνας προσβάλλει τη νοημοσύνη του όταν πιστεύει και στηρίζει τις επικοινωνιακές στατηγικές παρατάξεων που υπονοούν ή και άμεσα υπόσχονται άκοπες, μαγικές και θαυματουργές λύσεις. Είναι προφανές πως έχουμε ξεχάσει, αν ποτέ είχαμε πριν γνωρίσει, πως τυχαίνει να είμαστε απόγονοι ενός ανθρώπου που σαφώς και επαρκώς είχε επιχειρηματολογήσει για την αναγκαιότητα της ευδαιμονίας της πολιτείας ως προϋπόθεση της ατομικής ευτυχίας, ενός τύπου ονόματι Πλάτωνας. 

Πατήστε εδω για να τον γνωρίσετε καλύτερα

Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

"Όταν το παιδί έχει τικ" από τη Δρ Αναστασία Κουμούλα

Τι είναι τα τικ; 
Το Σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) ή αλλιώς Σύνδρομο Gilles de la Tourette είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών κινητικών και φωνητικών τικ. Τα τικ είναι ξαφνικές, ταχείες, επαναλαμβανόμενες, άσκοπες, άρρυθμες, στερεοτυπικές συσπάσεις κινητικών ή φωνητικών μυών. Υπάρχουν δυο είδη τικ: Κινητικά και φωνητικά. Τα τικ επίσης μπορεί να είναι απλά ή πολύπλοκα.

Η Δρ Κουμούλα Αναστασία, παιδοψυχίατρος και συντονίστρια διευθύντρια του Τμήματος Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Αττικής λύνει τις απορίες μας σχετικά με τα παιδικά τικς και το σύνδρομο Tourette.


Υπάρχει κληρονομικότητα στο σύνδρομο Tourette;

To σύνδρομο Tourette είναι κληρονομικό κι αυτό αποδεικνύεται από μελέτες που έχουν γίνει που αφορούν οικογένειες διδύμων. Γίνεται μία προσπάθεια να εντοπιστούν συγκεκριμένα γονίδια αλλά ήδη φαίνεται πώς σε μια οικογένεια που ήδη υπάρχει ένα άτομο με αυτο το σύνδρομο, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα επανεμφανισης του σε επόμενη γενιά.

Ένα παιδί με σύνδρομο Tourette μπορεί να εμφανίσει σύνοδες διαταραχές;

Ναι, η πιο συχνή διαταραχή ειναι η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή, που σημαίνει ότι έχει κανείς έμμονες ιδέες (ιδεοληψίες) και καταναγκασμούς, δηλαδή οι ίδιες πράξεις που επαναλαμβάνονται συνεχώς . Επίσης, συναντάμε  συχνά μαζί με το σύνδρομο Tourette την υπερκινητικότητα ή αλλιώς ΔΕΠΥ(Διαταραχή Ελλειματικής προσοχής και υπερκινητικότητα), ή και δυσκολίες στη διαχείριση θυμού και προβλήματα στον ύπνο. Τέλος, συναντάμε συχνά διαταραχες τις διάθεσης (κατάθλιψη, διπολική διαταραχή) και μαθησιακές δυσκολίες. Περίπου το 80% των ατόμων με σύνδρομο Tourette έχουν και κάποια από τις σύνοδες διαταραχές που προανέφερα.

Για ποιό λόγο συμβαίνει αυτό;

Ο εγκεφαλος είναι ενιαίο όργανο, δηλαδή μια περιοχή που πλήττεται μπορεί να αγκαλιάζει και μία διπλανη περιοχή του εγκεφάλου. Συνεπώς μία νευροαναπτυξιακή διαταραχή μπορεί να επηρεάζει πολλές και διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου. Ως προς την Ιδεοψυχανασκαστική διαταραχή, μελέτες έχουν δείξει πως υπάρχει κοινο γενετικό αίτιο.

Γιατί είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση;

Ένα παιδί μπορεί να γίνεται θύμα πειραγμάτων και χλευασμού από συνομιλήκους, γεγονός που κρύβει κινδύνους ως προς την κοινωνική του πρσαρμογη και την μαθησιακή του επίδοση. Όσο νωρίτερα οι γονείς το γνωριζουν, τοσο καλύτερα θα αντμετωπιστεί το σύνδρομο.

Υπάρχει θεραπεία;

Υπάρχουν αρκετές θεραπείες που μειώνουν τα συμπτώματα, συγκεκριμένα η γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία είναι η πιο κατάλληλη για τα συμπτώματα ήπιας και μέτριας έντασης. Δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει πλήρης ίαση, καθώς τα συμπτώματα μπορεί να επανέρχονται μέσα στο χρόνο με μεγάλες περιόδους ύφεσης, όμως αυτά θα έχουν διαφορετική ένταση και ποιότητα με την προϋπόθεση πως ακολουθεί το άτομο θεραπευτικό πρόγραμμα. Το παιδί εκπαιδεύεται στο να μαθαίνει τεχνικές ώστε να αντιμετωπίζει στο μέλλον τα τικ που έχει. Σαφώς, υπάρχει και η φαρμακευτική θεραπεία που εφαρμόζεται σε συμπτώματα σοβαρής μορφής, η οποία είναι αρκετά ασφαλή χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες και με καλή αποτελεσματικότητα.

Πού μπορούν να απευθύνονται οι γονείς των παιδιών και εφήβων με Σύνδρομο Tourette:

Το Τμήμα Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων του Σισμανογλείου ΓΝΑ έχει αναπτύξει Ειδικό Ιατρείο για Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 8039298, 210 8039277.

Ακούστε εδώ τη συνέντευξη που παραχώρησε η Δρ . Αναστασία Κουμούλα .

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

ΨΥΧΟΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑ:Όταν πονάει η ψυχή, νοσεί το δέρμα

Σύμφωνα με την ψυχοδερματολογία, η οποία αναφέρεται στην επίδραση της ψυχικής μας κατάστασης στο δέρμα, εκτιμάται ότι οι 4 στους 10 ασθενείς που επισκέπτονται το ιατρείο του δερματολόγου παρουσιάζουν κάποια μορφή ψυχικής διαταραχής.
Πολύ συχνά, οι δερματικές παθήσεις έρχονται στην επιφάνεια σε περιόδους έντονου στρες. Ο ψυχολογικός παράγοντας λοιπόν φαίνεται να παίζει σηµαντικό ρόλο, αφού µπορεί να πυροδοτήσει ή και να επιδεινώσει µια δερµατική πάθηση. 

Η δερματολόγος-αφροδισιολόγος Μαρία Γ. Βογιατζή λύνει τις απορίες μας:
ΜΑΡΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΗ
ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ - ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ
Βαζελώνος 32, Τ.Κ. 55132,
Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη
Τηλ.: 2310443318, 6937777237

Κατά την περίοδο της κρίσης που διανύουμε, έχετε δει στο γραφείο σας αύξηση των περιστατικών εκείνων που εκδηλώνουν μια ψυχογενή δερματική πάθηση;

Αναμφίβολα, η οικονομική κρίση αυξάνει τις ψυχογενείς δερματικές παθήσεις. Προσωπικά, διαπιστώνω αύξηση στα περιστατικά κυρίως εκζέματος και κατά δεύτερο λόγο ψωρίασης, γυροειδούς αλωπεκίας, κνίδωσης και άλλων δερματοπαθειών που σχετίζονται με το stress. Από την άλλη, ήδη υπάρχουσες δερματοπάθειες, πχ η ακμή, η ψωρίαση, η λεύκη επιδεινώνονται σημαντικά. Η δερματοπάθεια των ασθενών πολλές φορές δημιουργεί τεράστια συναισθηματικά και κοινωνικά προβλήματα, καθώς και έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης.Σε αυτές τις περιπτώσεις ο γιατρός πρέπει να αντιμετωπίζει εξίσου τόσο τα ψυχολογικά όσο και τα δερματικά προβλήματα και να υπάρχει αγαστή συνεργασία δερματολόγου και ψυχιάτρου.

Υπάρχουν δερματικές ασθένειες που σχετίζονται με την κακή ψυχολογία του ατόμου;

H ψυχοδερματολογία μελετά την επίδραση των ψυχολογικών παθήσεων στο δέρμα, αλλά και το αντίστροφο, δηλαδή την επίδραση των δερματολογικών παθήσεων στην ψυχική κατάσταση του ασθενούς. Το δέρμα αποτελεί μέσο έκφρασης συναισθημάτων και παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνικοποίηση του ατόμου. Η σχέση μεταξύ δέρματος και εγκεφάλου αρχίζει από την εμβρυϊκη περίοδο.Η αλληλεπίδραση μεταξύ νου και δέρματος έχει μελετηθεί σε κυτταρικό επίπεδο στο λεγόμενο νευρο - ανοσο – δερματο – ενδοκρινικό μοντέλο.
   Από ψυχοδερματολογικής άποψης υπάρχουν 4 κατηγορίες ασθενειών:

Α.Δερματολογικά νοσήματα που επιδεινώνονται ή εκλύονται από ψυχολογικούς παράγοντες πχ ψωρίαση, γυροειδής αλωπεκία, ατοπική δερματιτιδα, λεύκη, κνίδωση.

Β. Δερματολογικές εκδηλώσεις ψυχιατρικών διαταραχών πχ οι παραληρητικές ιδέες παρασίτωσης, η προκλητή δερματοπάθεια στην οποία ο ασθενής τραυματίζει το δέρμα του με διάφορα μέσα, οι απτικές ψευδαισθήσεις, η δυσμορφοφοβική ψευδαίσθηση, η βρωμιδρωσική ψευδαίσθηση και η τριχοτιλλομανία που είναι το συνειδητό ή ασυνείδητο σπάσιμο των τριχών

Γ. Οι ψυχιατρικές διαταραχές που απορρέουν από τη χρονιότητα και τον κοινωνικό αντίκτυπο δερματολογικών παθήσεων όπως η ακμή, η ψωρίαση, η ατοπική δερμαίτιδα, η νευροϊνωμάτωση, η ιδρωταδενίτιδα κτλ

Δ. Οι διαταραχές αισθητικότητας του δέρματος πχ αιμωδίες, καύσος και κνησμός χωρίς εμφανή δερματική βλάβη
 
Από την εμπειρία σας, ποιά άτομα ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου ως προς την εκδήλωση ψυχοσωματικών δερματικών ασθενειών; 

Αναφέραμε ήδη πολλές δερματολογικές παθήσεις που συνδέονται με ψυχικές διαταραχές και  φυσικά θα μπορούσαμε να τις κατατάξουμε σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Και αντίστροφα υπάρχουν ψυχιατρικές διαταραχές που επάγουν και επιδεινώνουν την κατάσταση. Ενδεικτικά, αναφέρουμε την κατάθλιψη, τις ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές, τον αυτοκτονικό ιδεασμό, την εξάρτηση από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, τις αγχώδεις διαταραχές, τις φοβικές καταστάσεις, τις διαταραχές προσωπικότητας, τις καταναγκαστικές και παρανοϊκές διαταραχές. 
Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι ο "χρόνος" που πρέπει να αφιερώνει ο γιατρός και η συνολική εκτίμηση όχι μόνο των αντικειμενικών , αλλά και των υποκειμενικών συμπτωμάτων αποτελούν το κλειδί της επιτυχούς αντιμετώπισης και βοήθειας σε αυτούς τους ασθενείς.




Συμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας, οι ψυχοσωματικές ασθένειες του δέρματος μεταφέρουν ένα μήνυμα το οποίο είναι απωθημένο, δηλαδή το ατομο αποφεύγει για λόγους άμυνας να το συνειδητοποιήσει. Γενικά, το δέρμα μας φαίνεται να κουβαλά τις εσωτερικές εντάσεις που εμείς επιμένουμε να μην εκφράζουμε λεκτικά ή που δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε. 
 Η κύρια αποστολή του ψυχολόγου είναι να βοηθήσει το άτομο στην έκφραση των συναισθημάτων του, καθώς και στην αποτελεσματική διαχείριση καταστάσεων που του προκαλούν άγχος, θυμό ή θλίψη.



Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Μαθησιακές δυσκολίες: Οι μύθοι γύρω από τη δυσλεξία

Με την δημοσιογράφο κα Ζωή Κρονάκη
Οι μαθησιακές δυσκολίες αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο της ειδικής αγωγής. Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από αυτές, οι οποίοι είναι χρήσιμο να αποσαφηνιστούν διότι μόνο έτσι θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε εις βάθος τί σημαίνει δυσλεξια, αλλά και θα βοηθήσουμε ένα παιδί που έχει μαθησιακές δυσκολίες.

ΜΥΘΟΣ : Ένα παιδί που έχει μαθησιακές δυσκολίες, έχει πάντα δυσλεξία.
ΑΛΗΘΕΙΑ:Οι μαθησιακές δυσκολίες χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες, τις γενικές μαθησιακές και τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Η δυσλεξία ανήκει στην κατηγορία των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών μαζί με την δυσαναγνωσία, δυσαριθμησία και δυσγραφία και είναι η δημοφιλέστερη αυτών. Άρα, προτού προβούμε να πούμε ότι ένα παιδί έχει δυσλεξία, θα πρέπει πρώτα να διακρίνουμε σε ποια από τις δύο κατηγορίες μαθησιακών δυσκολιών ανήκει. 

ΜΥΘΟΣ: Η δυσλεξία αφορά τον προφορικό λόγο ενός παιδιού.
ΑΛΗΘΕΙΑ:Η δυσλεξία είναι μία μαθησιακή διαταραχή η οποία αφορά αποκλειστικά τον γραπτό λόγο και συγκεκριμένα τους μαθησιακους τομείς της ανάγνωσης και της γραφής. 

ΜΥΘΟΣ: Τα συμπτώματα της δυσλεξίας υποχωρούν με τον καιρό από μόνα τους.
ΑΛΗΘΕΙΑ:Δυστυχώς, η δυσλεξία, όπως κι οι υπόλοιπες ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι εγγενείς, δηλαδή συνοδεύουν το άτομο απο τη στιγμή της γέννησης του. Συνεπώς, δεν θεραπεύεται, όμως το άτομο μπορεί να γίνει περισσοτερο λειτουργικό στη διαδικασία μάθησης αν γίνει εγκαίρως η διάγνωση από τους ειδικούς. Η διαγνωση γίνεται από διεπιστημονική ομάδα που περιλαμβάνει παιδοψυχίατρο, ψυχολόγο, λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, ειδικό παιδαγωγό και πραγματοποιείται στα Κέντρα Ψυχικής Υγιεινής των Δήμων, σε Ιατροπαιδαγωγικές Υπηρεσίες των Δημόσιων Νοσοκομείων και στα ΚΕΔΔΥ (Κέντρα Διάγνωσης, Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης). Η διαγνωση από αυτούς τους δημόσιους φορείς είναι απαραίτητη διότι εγκρίνεται από τα σχολεία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

ΜΥΘΟΣ: Η αριστεροχειρία αποτελεί ένδειξη δυσλεξίας. 
ΑΛΗΘΕΙΑ: Δεν υπάρχουν μελέτες που υποδεικνύουν κάποια σχέση ανάμεσα στην αριστεροχειρία και τη δυσλεξία. Είναι λάθος, λοιπόν, να συνδέεται η αριστεροχειρία  με οποιουδήποτε τύπου μαθησιακή δυσκολία. Θα ήταν καλό λοιπόν να ενισχύσουμε αυτή την επιλογή του παιδιού εκπαιδεύοντας το να έχει καλή λαβή του μολυβιού και σωστή στάση σώματος κατά τη γραφή του, κι όχι να επιπλήττουμε ή να τιμωρούμε την αριστεροχειρία. 

ΜΥΘΟΣ: Ενα παιδί με δυσλεξία έχει χαμηλή νοημοσύνη.
ΑΛΗΘΕΙΑ:Τα παιδιά με δυσλεξία έχουν πάντα φυσιολογική ή μερικές φορές ανώτερη νοημοσύνη. Μάλιστα, για να γίνει η διάφοροδιάγνωση της δυσλεξίας από τις γενικές μαθησιακές δυσκολίες, ο δείκτης νοημοσύνης είναι βασικό κριτήριο. 

ΜΥΘΟΣ:Ένα παιδί με διάσπαση προσοχής έχει πάντα δυσλεξία.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η διάσπαση προσοχής, δηλαδή η δυσκολία του παιδιού να συγκεντρώνεται για πολλή ώρα σε ένα ερέθισμα, είναι συμπεριφορική δυσκολία, όχι μαθησιακή. Συνεπώς, ένα παιδί με διάσπαση προσοχής δεν είναι απαραίτητο να έχει δυσλεξία. Από την άλλη, ένα παιδί με διαγνωση δυσλεξίας, έχει σιγουρα διάσπαση προσοχής.

ΜΥΘΟΣ: Η καθρεφτική γραφή (γράφει 3 αντί για έψιλον) κι η αντιστροφή γραμμάτων είναι σημάδια δυσλεξίας.
ΑΛΗΘΕΙΑ:Η καθρεφτική γραφή είναι μία από τις ενδειξεις της δυσλεξίας. Υπάρχουν όμως πολλές ακόμη που χρειάζεται να συνυπάρχουν ώστε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ένα παιδί έχει δυσλεξία. Άρα, καλό είναι να μην εστιάζουμε μονο σε ένα σύμπτωμα. 

ΜΥΘΟΣ: Η δυσλεξία δεν αντιμετωπίζεται με κανέναν τρόπο.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η δυσλεξία δεν θεραπεύεται, όμως ένα παιδί μπορεί  να διευκολυνθεί στη διαδικασία της μαθησης, με την προϋπόθεση ότι η διάγνωση θα γίνει εγκαίρως στο τέλος της δευτέρας δημοτικού. Το παιδί τότε θα ακολουθήσει ένα εξατομικευμένο μαθησιακό πρόγραμμα παρέμβασης, το οποίο θα είναι φτιαγμένο ειδικά για τις δικές του δυσκολίες, ανάγκες και δυνατότητες.


Στο παρακάτω βίντεο, μπορειτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες, σχετικά με τη δυσλεξία, έτσι όπως παρουσιάστηκαν κατά τη φιλοξενία μας στην εκπομπή Happy Day στο κανάλι του Alpha.