Το πιο δυνατό "εργαλείο" μιας μαμάς

  Περίπου εναν χρόνο μετά την γέννηση της κορούλας μου, σκέψεις τριγυρνούν στο μυαλό μου οριζόμενες από την ανάγκη μου να επαναπροσδιοριστω όπως προσταζει ο νεος μου ρόλος, αυτός της μητέρας.

  Οι σκεψεις αυτές σχετιζονται με την επιθυμία μου για συνεχη αυτοβελτίωση με στοχο να μπορω ν ανταποκρινομαι όσο το δυνατόν καλύτερα απεναντι στις προσωπικές μου ανάγκες αλλα και της οικογένειας μου. 

  Ο ερχομός ενός παιδιού δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Χρειαζεται πολλα εφόδια να έχεις απο πριν στο σακίδιο σου, αλλα και χώρος για να προσθεσεις κι αλλα κατα την πορεία ως μαμα.

  Ωριμότητα, υπομονή, επιμονή, αυτογνωσία, ψυχραιμία, ενεργητικότητα, επαγρυπνισή, θέληση, αντοχή και πολλα πολλα ακομη που σιγουρα έχεις σκεφτει ή σου έχουν πει.

  Αν με ρωτησεις ομως, ποιό απ ολα αυτα ειναι το πιο δυνατό, ποιό απ όλα αποτελεί ισως το κομβικοτερό όλων που οδηγεί και τα υπόλοιπα σε πλήρη αρμονία, θα σου πω με το χερι στην καρδια: η ενσυναίσθηση.

   Η ικανότητα να μπορεις να αφουγκράζεσαι την ανάγκη του παιδιού σου ανα πασα στιγμη, το συναισθημα του, να μπορείς να προβλεπεις το επακόλουθο μεσα απο τη συμπεριφορα του, ν ανταποκρίνεσαι άμεσα στο αιτημα του, να μπορεις να κατανοείς απο πρίν η επι τόπου, να γνωρίζεις τι θα βοηθήσει σε καθε περίπτωση, να μιλατε με τα ματια, να διαβαζεις τη γλωσσα σωματος του, να μοιραζεσαι αμοιβαια χαδια κι αγκαλιες. Αυτό ειναι η ενσυναίσθηση.

Μια μαγικη ιδιότητα,  ενα δυνατό εργαλείο που βαζει γερές βάσεις στη συναισθηματική σχεση με το παιδι σου. Πολλα πράγματα γινονται πιο ευκολα οταν την ενεργοποιεις. Η αγκαλια ειναι πιο αληθινη, το χάδι πιο στοργικό κι η παρουσία πιο εντονη.

Η ενσυναισθηση ασκείται κατα τον πρωτο χρονο ζωης του παιδιού  οπου ακομη η γλωσσική επικοινωνια δεν ειναι καθαρή.  Εκεί καλεισαι ως γονιος να κατανοησεις, να αφουγκραστείς την αναγκη του παιδιου μεσα από την παρατήρηση της συμπεριφορας του.

Δωσε χρονο, χωρο σε αυτη την παρατηρηση. Να δινεις το παρόν, ολοκληρωτικα να εισαι εκει. Μεσα απο μία σταση αποδοχης, μεσα από μία στάση περιεργειας. 

Σκεψου πως μαθαινετε ο ενας τον αλλον , μερα με τη μερα γνωρίζεστε. 

Η ενσυναισθηση μπορει να καλλιεργηθεί περαιτερω με τον θηλασμό και τη συγκοίμηση. Αυτες οι δυο διαδικασιες οπου τα σωματα ενωνονται, φερνουν κοντα τη μητερα με το μωρό σε μια βαθια επικοινωνιακή διάσταση. Προσκαλουν για συμπνοια και αρμονία.

Κι οταν το πρωι το μωρό σου ξυπνήσει και αβιαστα σου χαρισει χαμογελο,  οταν ειναι ευδιαθετο και χαρουμενο μεσα στη μερα, οταν οι στιγμες των προκλησεων μοιαζουν πια προσπελασιμες, τοτε θα ξερεις οτι κατι εχεις κανει καλα.