Η ζωή των προσφύγων:Αποστολή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα

"Φέτος το καλοκαίρι η εμπειρία όσων βρέθηκαν στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη τους. Αφορά παράλληλα ένα ιστορικό φαινόμενο, πληθυσμιακής ανακατάταξης, από ανθρώπους που έχουν την ευκαιρία να αναζητήσουν ένα άλλο μέλλον γι'αυτούς και τις οικογένειες τους, πιο ασφαλές. Εκατοντάδες όμως ήταν οι πρόσφυγες που έχασαν τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια αυτής τους της προσπάθειας που συνοδευόταν απο τον διακαή τους πόθο να φτάσουν στην «γη της επαγγελίας». Καμία πολιτική δεν μερίμνησε για το αξιοπρεπές, νόμιμο και ακίνδυνο πέρασμα τους σε ασφαλή εδάφη έτσι όσοι τελικά έφταναν στην Ελλάδα το «κατάφερναν» με το απεχθές μέσο των φουσκωτών και την εκμετάλλευση όσων θέλουν να κερδίσουν από αυτό. Και δυστυχώς είναι πολλοί. Όσοι λοιπόν δεν ανήκουν σε ένα από τα τόσα ναυάγια που έλαβαν χώρα φέτος το καλοκαίρι και κατάφεραν να φτάσουν σώοι, μπορούσες να τους διακρίνεις πρωινές ώρες απο μακριά, σαν κούκιδες στο πέλαγος, προσμονώντας κι ελπίζοντας να φτάσουν στη στεριά. Συνήθως ήταν βάρκες γεμάτες γυναικόπαιδα που φτάνοντας έπεφταν στην αγκαλιά σου και φιλούσαν το χώμα. Ευτυχώς οι Αλληλέγγυοι ήταν πάντα εκεί να υποδεχτούν και να φροντίσουν τον κόσμο. Μοίραζαν κουβέρτες, νερά και κυρίως μια ζεστή αγκαλιά και παρηγοριά στα φοβισμένα πρόσωπα. Το πρώτο στάδιο πέρασε. Η εμπειρία στο νησι αντικαθιστούσε αυτό το συναίσθημα ανακούφισης και χαράς απο συναισθήματα ανάμεικτα: Τα επόμενα πρωινά έβλεπες οικογένειες να κοιμούνται στους δρόμους και στα πάρκα. Είδη πρώτης ανάγκης δίνοταν από Οργανώσεις και εθελοντές που βρίσκοταν στα νησιά ενώ οι ουρές και οι εικόνες των ανθρώπων έξω από την ακτοφυλακή και το αστυνομικό τμήμα, με ελάχιστο και ανεκπαίδευτο προσωπικό να κάνει τις καταγραφές, ήταν τραγικές. Λίστες με ονόματα, κόσμος να περιμένει να δει το όνομα του σε αυτές για να πάρει το έγγραφο και να συνεχίσει το ταξίδι. Σε άλλα σημεία του νησιού πρόσφυγες περιμέναν σε άλλες ουρές είτε για φαγητό, είτε για γιατρούς είτε για να καλύψουν άλλες βασικές ανάγκες, ενώ τραγικό φαινόμενο ήταν οι προσεγγίσεις αυτών που, κρατώντας φωτογραφίες των παιδιών τους, μας ρωτούσαν αν τα έχουμε δει. Αφίσες με αγνοούμενα πρόσωπα που πιθανόν χάθηκαν στα νερά του Αιγαίου. Εθελοντές και μέλη Οργανώσεων να σκίβουν σε μανάδες με μωρά για να τις ενημερώσουν για συσίτια, ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη. Και παράλληλα με όλο αυτό ορισμένοι ντόπιοι που, φοβούμενοι για τις επιχειρήσεις τους, συμπεριφέροταν με σχεδόν απάνθρωπο τρόπο. Τα εισιτήρια για την Αθήνα ακριβά οπότε πολλοί ήταν αυτοί που σε πλήσιαζαν να σε ρωτήσουν αν μπορείς να τους αγοράσεις ένα. Εάν τύχαινε και ήσουν παρόν στις απογευματινές αναχωρήσεις των πλοίων μπορούσες να διακρίνεις την ευτυχία στα μάτια όσων θα έφευγαν. Γεμάτοι χαμόγελο σου φώναζαν "bye" έτοιμοι να περάσουν στο επόμενο στάδιο του ταξιδιού.."

Ευχαριστώ την κα Δώρα Χαντζή, Προαγωγό Υγείας στην αποστολή παροχής φροντιδας στους πρόσφυγες που οργανώθηκε από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και μοιραστηκε μαζι μας την πολύτιμη εμπειρία της  (10/08/15 έως 5/11/15, Ελληνικά Νησιά) 

http://www.msf.gr/

Συνάντηση γονέων με δωρεάν συμμετοχή

Σήμερα οι γονείς χρειάζονται αυτή την βοήθεια και στήριξη περισσότερο από ποτέ, διότι γονιός δεν ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ αλλά γίνεσαι.  Η αντίληψη που επικρατούσε παλαιότερα, πως το παιδί είναι ένας άγραφος- λευκός πίνακας (tabularasa) και πως αποκλειστικά η οικογένεια ευθύνεται για την συμπεριφορά του, σήμερα έχει αποδειχτεί πως δεν ισχύει.  Οι συνομήλικοι, οι άλλοι ενήλικοι, οι κληρονομικές καταβολές και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι καθοριστικοί παράγοντες στην διαμόρφωση τους.

Για να επιτευχθεί λοιπόν, η αρμονία και η λειτουργικότητα στην οικογένεια οι γονείς χρειάζεται να μετατοπιστούν από το πλαίσιο ενοχών και υψηλών απαιτήσεων στο οποίο κινούνται και να δημιουργήσουν ένα νέο πλαίσιο που θα βασιστεί στην κατανόηση του ρόλου τους, στην κατανόηση των φυσιολογικών χαρακτηριστικών ανάπτυξης των παιδιών τους, στην αναγνώριση των σύγχρονων παραγόντων που ασκούν επιρροή στην οικογένεια, στην πρόληψη πιθανών προβλημάτων και φυσικά στην αγάπη! 

Οι Σχολές γονέων αποτελούν θεσμό ενημέρωσης, πρόληψης και στήριξης των γονιών από το 1960. Σε κάθε συνάντηση το θέμα είναι διαφορετικό με στόχο μια ολοκληρωμένη πληροφόρηση σε όλα τα αναπτυξιακά και σύγχρονα θέματα του παιδιού & εφήβου.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016, 6μμ-7:30μμ

Εισαγωγική Συνάντηση Σχολών Γονέων

 "Προτεραιότητες & Γονικoί Στόχοι"

Συμμετοχή δωρεάν. Απαραίτητη η έγκαιρη κράτηση. Tηλ. 2114094463
Πηγή  www.autognwsia.gr

Τα οπτικά βοηθήματα στην εκπαίδευση παιδιών στο Φάσμα του Αυτισμού

Η προσέγγιση που συστήνεται κυρίως για τη διδασκαλία των μαθητών με αυτισμό είναι η χρήση οπτικών βοηθημάτων. Συνήθως, οι μαθητές παρουσιάζουν σχετικά δυνατές επιδόσεις στη σκέψη του πραγματικού και χειροπιαστού, στη μηχανική αποστήθιση και στην κατανόηση των οπτικοχωρικών σχέσεων ενώ διαφαίνονται δυσκολίες στην αφηρημένη σκέψη, στην κοινωνική γνώση,  στην επικοινωνία και στην προσοχή. Τα γραπτά και οπτικά βοηθήματα μπορούν συχνά να βοηθήσουν το μαθητή να μάθει, να επικοινωνεί και να αναπτύξει αυτοέλεγχο.

Το οπτικό είναι από τα ασφαλέστερα και τα δυνατότερα συστήματα εκμάθησης του παιδιού. Από την στιγμή λοιπόν που το παιδί δυσκολεύεται στην επικοινωνία του, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικοί τρόποι επικοινωνίας μέσω οπτικών βοηθημάτων. Ο πιο άμεσος τέτοιος τρόπος είναι το Pecs (Picture Exchange Communication System). Το PECS αναπτύχθηκε ως ένα συγκεκριμένο πακέτο εκπαίδευσης σε ενισχυτική εναλλακτική επικοινωνία που απευθύνεται σε παιδιά και ενήλικες με αυτισμό που δεν έχουν λόγο και άλλες επικοινωνιακές δεξιότητες προκειμένου να εκκινήσουν την επικοινωνία. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, σε άτομα που φροντίζουν παιδιά με αυτισμό και στους γονείς τους, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλά διαφορετικά πλαίσια. Απώτερος σκοπός του προγράμματος είναι να μάθουν τα παιδιά να κάνουν σχόλια και να απαντούν ευθέως σε ερωτήσεις. Το PECS μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό εάν συνδυαστεί κατάλληλα με άλλα εκπαιδευτικά προγράμματα όπως το TEACCH που χρησιμοποιεί εικόνες εδώ και πάρα πολλά χρόνια για να βοηθήσει τα παιδιά που δεν έχουν λόγο και απετέλεσε ουσιαστικά το εφαλτήριο για την ανάπτυξη του PECS. 

Η συνεισφορά των οπτικών βοηθημάτων:

Οργάνωση χρόνου του μαθητή (ημερήσια προγράμματα, λίστες δραστηριοτήτων, ημερολόγια)

Κατευθυντικές οδηγίες για το μαθητή (οπτική επίδειξη των δραστηριοτήτων της τάξης)

Κατανόηση  της οργάνωσης του περιβάλλοντος (ετικέτες στα αντικείμενα, στις συσκευασίες, στις λίστες, στα γραφήματα και στα μηνύματα)

Ενίσχυση της κατάλληλης συμπεριφοράς και κοινωνικών δεξιοτήτων  (οπτικοποίηση κανόνων που σηματοδοτούν τη ρουτίνα)

 

Ένα από τα πλεονεκτήματα της χρήσης των οπτικών βοηθημάτων είναι ότι οι μαθητές μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για όσο χρειάζονται προκειμένου να επεξεργαστούν μία πληροφορία.  Αντίθετα, η προφορική πληροφορία είναι παροδική:  εφόσον ειπωθεί μια φορά, το μήνυμα δεν είναι πλέον προσβάσιμο. Επιπροσθέτως, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στους μαθητές που έχουν δυσκολία στην επεξεργασία της γλώσσας γιατί χρειάζονται περισσότερο χρόνο για αυτοματοποίηση των νέων συμπεριφορών. Τέλος, ενδέχεται να είναι δύσκολο να αποκλείσουν  λιγότερο σημαντικά ερεθίσματα του ευρύτερου περιβάλλοντός τους.  Γενικά, η χρήση οπτικών βοηθημάτων καθιστά ικανό το άτομο να επικεντρωθεί στο μήνυμα.

Τα οπτικά βοηθήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ποικίλους τρόπους μέσα στην τάξη ωστόσο για να είναι επιτυχή, θα πρέπει το επίπεδο πολυπλοκότητας τους να προσαρμόζεται στο επίπεδο κατανόησης του κάθε μαθητή, τις ικανότητές του αλλά και τις αντιδράσεις του. Δηλαδή, το να χρησιμοποιήσει κάποιος απλά γραμμές, όταν ο μαθητής χρειάζεται έγχρωμες φωτογραφίες προκειμένου να κατανοήσει, θα οδηγήσει στη ματαίωση όλων των εκπαιδευτικών στόχων.

Χρειάζεται να θυμόμαστε πώς η  απάντηση στην ερώτηση «ποια εκπαιδευτική αντιμετώπιση θεωρείται αποτελεσματική στην περίπτωση του αυτισμού» έγκειται στη κατανόηση της ίδιας της αναπτυξιακής διαταραχής.  Δεν υπάρχει μια προσέγγιση,  μια αντιμετώπιση,  μια συνταγή για όλα τα παιδιά στο φάσμα.  Δεν υπάρχει πανάκεια σε ό,τι αφορά την εκπαιδευτική προσέγγιση.  Μελέτες υποστηρίζουν ότι το εκπαιδευτικό σχέδιο είναι αποτελεσματικότερο εφόσον σχεδιάζεται στηριζόμενο στην κατανόηση του Αυτιστικού Φάσματος και εξατομικευμένα για το κάθε παιδί λαμβάνοντας υπόψιν ότι όλα τα παιδιά εμφανίζουν χαρακτηριστικά που δεν φαίνονται ίδια.  Η ένταση και η φύση της διαταραχής διαφέρει και η αλληλεπίδραση τους έχει ως αποτέλεσμα την εκδήλωση ποικίλων κλινικών εκφράσεων. Kαμία μέθοδος για τη διδασκαλία των μαθητών με αυτισμό δεν είναι επιτυχής για όλους τους μαθητές. Στον αυτισμό, είναι ανάγκη να ακολουθείται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης για κάθε μαθητή βασισμένο στις ανάγκες του και τις δυνατότητές του. Επιπλέον, οι ανάγκες των μαθητών τείνουν να αλλάζουν με το χρόνο, γι αυτό οι δάσκαλοι καλούνται να δοκιμάζουν διαφορετικές προσεγγίσεις ανά διαστήματα ακόμη και στον ίδιο μαθητή.